Jak pomóc homoseksualnemu dziecku

Jak najlepiej możecie pomóc swojemu dziecku, niezależnie od tego, czy decyduje się zostać gejem lub lesbijką czy też zmierzyć się ze swoimi skłonnościami homoseksualnymi?
Praktycznie wszystkie osoby, które mają za sobą wyjawienie rodzinie prawdy o swoich homoseksualnych skłonnościach, mówią, że ich największą nadzieją i najsilniejszym lękiem było pytanie: "Czy oni będą potrafili nas nadal kochać"?. Bali się odrzucenia, obwiniania, wzbudzania poczucia winy. Bali się, że ich życie rodzinne zmieni się w nieustającą katastrofę.
Wyobraźcie sobie ulgę, jaką odczuł! Tym większą, gdy podobnie zareagowali jego przyjaciele.
Jan w końcu wrócił do USA i poddał się terapii, skoncentrowanej na odbudowie jego pozytywnej samooceny jako mężczyzny. Gdy jego 'adopcyjna' rodzina wróciła do USA, spotkał się z nimi. Mówi o tym spotkaniu:
Powyższa historia, choć przykładowa, odzwierciedla częste doświadczenie osób o homoseksualnych skłonnościach. Dlatego ważne jest, byście jako rodzice i przyjaciele taką osobę jeszcze bardziej kochali i mówili jej o tym. Wiele osób gdy odkryje, ze ich dziecko ma skłonności homoseksualne zaczyna odczuwać ból, zmieszanie, smutek a nawet złość. Jak najbardziej macie prawo do odczuwania tych emocji. Warto jednak wiedzieć, że wasze dziecko najprawdopodobniej odczyta te emocje jako wyraz odrzucenia, czy wręcz nienawiści. Wasz syn, wasza córka potrzebuje wiedzieć, że nadal ją kochacie i że wasza miłość jest bezwarunkowa.
Potrzebuje wiedzieć (w zależności od konkretnej sytuacji):
- że rozumiecie, iż cierpiał (a)w milczeniu przez długi czas,
- że wiecie, iż jego/jej homoseksualne odczucia to nie kwestia wyboru, ani coś, co można zwalczyć siłą woli,
- że doceniacie jego/jej odwagę, by wam o tym powiedzieć,
- że nie czujecie nienawiści do niego/ do niej.
W jaki sposób otwarte demonstrowanie miłości może wam wszystkim pomóc? Jako minimum, ocali relacje między wami a dzieckiem i stworzy podstawę do otwartej komunikacji. Tylko jeśli wasze dziecko wie, że kochacie je bezwarunkowo, i ufa wam, będzie w stanie słuchać o waszych uczuciach i przemyśleniach na ten temat. Nie uzależniajcie tego od faktu, czy on/ona akceptuje swój homoseksualizm, czy też nie. Być może teraz zaangażuje się w homoseksualne relacje, bo będzie się to mu wydawać atrakcyjne. A jednak, nawet po latach takich doświadczeń może mieć kolejne przemyślenia. Jeśli ufa wam, zwróci się do was w chwili gdy zapragnie zmiany, uleczenia.
Jednak wpływ miłości jest znacznie silniejszy. Homoseksualizm to w dużym stopniu ogromne pragnienie emocjonalnej (nie seksualnej) miłości. Głód ten staje się głodem seksualnym, gdy dziecko nie potrafi znaleźć sposobu, by zaspokoić go emocjonalnie. Nie jest zbytnią przesadą stwierdzenie, że zostajemy z homoseksualizmu 'wykochani'. To doświadczenie prawdziwej, głębokiej miłości - ze strony rodziny, przyjaciół, dla osób wierzących ze strony Boga - leczy.
Na podstawie http://peoplecanchange.com