homoEDUpl's channel
httpwwwhomoseksualizmedupl fan page

Jak pomóc homoseksualnemu dziecku

Akceptujmy homoseksualistów

Twoje dziecko może nie chcieć rozmawiać, może także próbować wykorzystywać rozmowę jako odreagowania swoich żalów i frustracji, może wyładowywać na Tobie swoje emocje, użalać się nad sobą. Może Cię oskarżać. Jak przyjmować krytykę tak, by nie reagować na nią emocjonalnie, pisaliśmy wcześniej. Teraz kilka rad, jak możesz sprowadzić emocjonalną rozmowę do poziomu racjonalnego.

Podstawa stwórzcie dobrą atmosferę do rozmowy. Wyznaczcie czas na rozmowę, tak by nikt się nie spieszył. Rozmawiajcie w miłym otoczeniu, gdzie nikt Wam nie przeszkodzi. Usiądźcie w taki sposób, by spokojnie nawiązać kontakt wzrokowy, zamiast patrzenia w podłogę czy na ekran telewizora.

1) Pozwól dziecku wylać żale. Nie przerywaj, nie koryguj, nie przewracaj oczami i nie wysyłaj innych sygnałów niewerbalnych świadczących o tym, że nie chcesz słuchać. Jeśli naprawdę trudno Ci słuchać, możesz spróbować tzw. odzwierciedlania. Polega ono na tym, że starasz się przyjąć podobną postawę ciała, jak rozmówca. Ponieważ jesteśmy całością psycho-fizyczną, jest nam dzięki temu łatwiej wczuć się w rozmówcę i zrozumieć go.

Jeśli np. siedzisz, a dziecko stoi nad Tobą i krzyczy, jest oczywiste, że się czujesz przytłoczony i bynajmniej nie nastawiony na zrozumienie, a raczej na obronę. Spróbuj nakłonić dziecko, by usiadło, a jeśli nie chce, też wstań. Jeśli usiądzie (a to bardzo dobry znak, bo samo zajęcie pozycji siedzącej z lekka uspokaja), usiądź podobnie. Powiedzmy, że siedzi sztywno wyprostowane na krześle, obejmując się zamkniętymi ramionami. Jeśli ty siedzisz rozpostarty wygodnie, trudno będzie Ci zrozumieć jego punkt widzenia. Jeśli także usiądziesz prosto i obejmiesz się ramionami, będzie Ci łatwiej nawiązać kontakt. Nie chodzi tu oczywiście o małpowanie każdego gestu, lecz o to, by nie było wielkiego kontrastu między tym, co mówi jego ciało a Twoje.

2) Co jakiś czas wtrącaj krótkie uwagi, świadczące o tym, że słuchasz Tak, rozumiem, uhm, i zachęcające do mówienia: "powiedz o tym więcej, i co się wtedy stało, jak to odczuwasz...." Jeśli dziecko milknie, a nie wiesz, o co spytać możesz po prostu powtórzyć pytająco ostatnie słowo z wypowiedzi. Np. dziecko mówi: "I wtedy zostawiłeś mnie zupełnie samego..." Ty powtarzasz: "Samego?" ten sposób zadawania pytań skłania, by dopowiedzieć coś więcej, rozwinąć temat. Oczywiście pod warunkiem, że nie jest to jedyny sposób zachęcania do mówienia, jaki stosujesz.

3) Nie bój się ciszy. Jeśli dziecko milknie, nie musisz od razu zagadywać. Czasem cisza jest potrzebna, by mogło się bardziej otworzyć.

4) Jeśli z drugiej strony widzisz, że dziecko się coraz bardziej nakręca swoimi słowami i zaczyna powtarzać, przerwij delikatnie, ale stanowczo słowami: "Pozwól mi sprawdzić, czy Cię dobrze rozumiem". Następnie w kilku zdaniach powtarzasz najważniejsze informacje, które dziecko wypowiedziało. Nie oceniaj, zbierz tylko kluczowe punkty wypowiedzi.
Podsumowanie oceniające to takie: "Uważasz, że jestem natrętną, wścibską matką", natomiast podsumowanie nieoceniające to takie: "Mówiłaś, że czujesz się, jakby każdy twój krok był śledzony i oceniany, dlatego, że zawsze pytam Cię, gdzie byłaś, co robiłaś, z kim się spotykałaś...".
Oczywiście, jeśli nie chcesz awantury polecamy ten drugi sposób podsumowania (nazywany parafrazą).

5) Gdy mówisz o swoich odczuciach, mów naprawdę o sobie. Co to znaczy? Mów o tym, co czujesz w związku z tym, co słyszysz. Unikaj oskarżania rozmówcy. Najlepiej zobaczyć to na przykładzie:
Dobrze: "Nie wiedziałam, że w taki sposób odebrałaś moje słowa i przeżyłam szok, bardzo źle się z tym czuję."
Źle: "Jak mogłaś w ten sposób to odebrać! To oburzające! A ja się tak starałam! Nie masz serca, żeby coś takiego matce mówić."

6) Nie wygłaszaj kazań, nie stawiaj żądań, nie gróź. Mów zawsze wyłącznie w swoim imieniu.
Dobrze: "Nie podoba mi się pomysł pójścia na spotkanie do klubu gejowskiego. Nie chcę w ogóle wchodzić w to środowisko. Głoszone przez nich zasady moralne stoją w sprzeczności z moimi, dlatego nie widzę możliwej płaszczyzny porozumienia."
Źle: "Nie spotkam się z twoimi kumplami pedałami i ty też tam nie pójdziesz. Każdy normalny człowiek wie, że geje to samo zło."
Dobrze: "Sądzę, że już wiesz, że nie wierzę w to, że ludzie rodzą się gejami".
Źle: "Nie powinieneś wierzyć w to, że ludzie rodzą się jako geje. Nie jesteś gejem, to tylko propaganda, zostałeś poddany praniu mózgu, by w to wierzyć".
Mów: "ja sądzę, ja uważam, moim zdaniem", bez uogólnień typu: "Wszyscy wiedzą".

7) Dobrze jest na koniec rozmowy podsumować ją, zbierając fakty i ustalenia. Podkreśl to, w czym się zgadzacie.

W konstruktywnej rozmowie pomogą Wam bardzo następujące poradniki:

rodzice homoseksualistów

Fisher R., Ury W., Patton B. "Dochodząc do tak" Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, 2006

Książka dla każdego, opisująca skuteczne metody rozwiązywania konfliktów, negocjacji. Także w sytuacji gdy druga strona nie chce współpracować.

Kup od ręki przez internet, klikając tutaj!

Opis:

Książka pokazuje prostą, wszędzie możliwą do zastosowania, metodę negocjowania sporów prywatnych i zawodowych, czyli jak nie dać się podejść i jednocześnie nie być przykrym. "Dochodząc do TAK" proponuje sprawdzoną w świecie metodę dochodzenia do porozumienia możliwego do zaakceptowania przez każdą ze stron we wszystkich rodzajach konfliktów - niezależnie od tego, czy obejmują one rodziców i dzieci, sąsiadów, pracowników, czy klientów.

rodzice homoseksualistów

Paterson R.J., Jak być asertywnym? Trening, Sensus, 2007

Pełen przykładów, pisany prostym językiem podręcznik z ćwiczeniami skutecznie uczący asertywności, a więc umiejętności wyrażania swoich potrzeb bez wzbudzania oporu u rozmówcy, wyrażania własnego zdania, odmowy, przyjmowania ocen itp. Dzięki temu podręcznikowi nauczysz się dogadywać z dzieckiem.

Kup od ręki przez internet, klikając tutaj!

Z książki szczególnie polecamy rozdziały:
Być obecnym - wyrażanie swojego zdania
Formułowanie prośby bez próby przejęcia kontroli
gdy twoje dziecko jest gejem

Cohen R."Gdy Twoje dziecko jest gejem - plan uzdrowienia rodziny" Wydawnictwo Światło-Życie, Kraków 2009

Tu znajdziesz dokładne wskazówki postępowania, plan uzdrowienia, jak rozmawiać z dzieckiem o skłonnościach homoseksualnych.

pomocne lektury

Dziecko a skłonności homoseksualne

Profesjonalna i przystępna pomoc dla rodziców, których dzieci cierpią na zaburzenie tożsamości płciowej.

Czytaj więcej