homoEDUpl's channel
httpwwwhomoseksualizmedupl fan page

poznaj opinie specjalistów

10 procent populacji

Fakt:

Homoseksualiści doświadczają znacząco wyższego poziomu zaburzeń psychologicznych i uzależnień niż heteroseksualiści. Szczegółowy przegląd badań wykazał, że ?żadna inna grupa społeczna podobnej wielkości nie doświadcza tak wysokiego  poziomu patologii?

Jednym z pierwszych triumfów ruchu gejowskiego było wykreślenie homoseksualizmu z oficjalnej listy zaburzeń psychicznych APA (Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego) w roku 1973. Decyzja ta była daleko bardziej polityczna (1) niż naukowa w naturze, a wywiad przeprowadzony kilka lat później pokazał, że zdecydowana większość psychiatrów nadal uważa homoseksualizm za patologię (2). Tak czy inaczej, niezależnie od tego, czy ktoś uznaje homoseksualizm jako taki za zaburzenie psychiatryczne, nie ma wątpliwości, że homoseksualizm jest związany z podwyższonym poziomem szerokiego zakresu zaburzeń psychicznych.

Ron Stall, jeden z wiodących  amerykańskich badaczy AIDS od lat ostrzega, że "wśród miejskiej populacji MSM (mężczyzn uprawiających seks z mężczyznami) występują narastające psychospołeczne problemy zdrowotne, wspólnie znane jako syndemia (3)". Dla przykładu w roku 2003 zespół badaczy pod kierownictwem Stall'a wykazał, że zachowania homoseksualne związane są z wyższą częstotliwością lekomanii, depresji, przemocy domowej i doświadczeń molestowania seksualnego w dzieciństwie (4).

Wyniki z nadal trwającego, longitudinalnego, obejmującego populację młodych ludzi w Nowej Zelandii badania naukowego wykazały, iż homoseksualizm jest:
"... związany z wzrastającą częstotliwością depresji, lęku, narkomanii, lekomanii, myśli samobójczych i prób samobójczych. Jak wykazuje badanie u gejów problemy psychiczne występują pięciokrotnie częściej niż u młodych heteroseksualistów. U lesbijek problemy psychiczne występują dwukrotnie częściej niż u kobiet wyłącznie heteroseksualnych." (5)

Meta analiza z roku 2008 objęła omówienie ponad 13.000 publikacji na ten temat oraz kompilację danych z 28 najbardziej rygorystycznych metodologicznie badań. Autorzy konkludują: "Osoby LGB (lesbijki, geje, biseksualiści) są grupą podwyższonego ryzyka zaburzeń psychicznych, uzależnień i celowej autoagresji, w porównaniu z heteroseksualistami." (6)

Nawet pro-gejowskie Gay & Lesbian Medical Association (GLMA) przyznaje:


  • "Geje używają substancji psychoaktywnych częściej niż ogół populacji. . "

  • "Geje najwyraźniej cierpią z powodu depresji i lęku częściej . . . ."

  •   " . . . Geje częściej nadużywają alkoholu . . . ."

  • " . . . Geje częściej uzależniają się od nikotyny niż reszta populacji . . . ."

  • "Problemy z akceptacją swego wyglądu i ciała są częstsze wśród gejów... podobnie zaburzenia odżywiania . . . ." (7) 

GLMA potwierdza także iż:

  • " . . . Lesbijki mogą częściej używać tytoniu i produktów do palenia częściej niż kobiety heteroseksualne."

  • "Lesbijki mogą częściej nadużywać alkoholu"

  • " . . . Lesbijki mogą uzależniać się od leków (narkotyków) częściej niż kobiety heteroseksualne." (8)
  •  

Aktywiści homoseksualni na ogół starają się wyjaśnić te problemy jako wynik 'homofobicznej dyskryminacji'. Jednakże poważnym problem, podważającym tę teorię jest brak dowodów na to, że problemy psychologiczne są dotkliwsze w tych krajach, gdzie występuje bardziej intensywny sprzeciw wobec praktyk homoseksualnych. Wręcz przeciwnie, nawet badanie z Holandii, prawdopodobnie najbardziej 'przyjaznego gejom' kraju na świecie wykazało 'częstsze występowanie od substancji psychoaktywnych wśród homoseksualnych kobiet i częstsze występowanie zaburzeń nastroju i stanów lękowych u homoseksualnych mężczyzn'. (9)

Powrót do spisu mitów


(1) James E. Phelan, Neil Whitehead, Philip M. Sut­ton, "What Research Shows: NARTH's Response to the APA Claims on Homosexuality", Journal of Human Sexuality Vol. 1, s. 93 (National Association for Research and Therapy of Homosexuality, 2009).
(2) Aby zapoznać się z neutralnym podsumowaniem, patrz: Ronald Bayer, Homosexuality and American Psychiatry: The Politics of Diagnosis (Princeton, N.J.: Princeton Uni­versity Press, 1981).
(3) Ibid., s. 167, cyt: "Sexual Survey #4: Current Thinking on Homosexuality", Medical Aspects of Hu­man Sexuality 11 (November 1977), s. 110-11.
(4) Ron Stall, Thomas C. Mills, John Williamson, Trevor Hart, Greg Greenwood, Jay Paul, Lance Pollack, Diane Binson, Dennis Osmond, Joseph A. Catania, ?Association of Co-Occurring Psychoso­cial Health Problems and Increased Vulnerability to HIV/AIDS Among Urban Men Who Have Sex With Men,? American Journal of Public Health, Vol. 93, No. 6 (June 2003), s. 941.
(5) Ibid., 940-42.
(6) "Study: Young Gay Men At Higher Risk Of Suicide", 365Gay.com, August 2, 2005;  (strona źródłowa niedostępna, artykuł w posiadaniu autora).
(7) Michael King, Joanna Semlyen, Sharon See Tai, Helen Killaspy, David Osborn, Dmitri Popelyuk & Irwin Nazareth, "A systematic review of mental disorder, suicide, and deliberate self harm in lesbian, gay and bisexual people", BMC Psychiatry 2008, 8:70 (18.08.2008);
(8) Victor M. B. Silenzio, "Top 10 Things Gay Men Should Discuss with their Healthcare Provider" (San Francisco: Gay & Lesbian Medical Associa­tion); dostęp 2010;
(9) Katherine A. O?Hanlan, "Top 10 Things Lesbians Should Discuss with their Healthcare Provider" (San Francisco: Gay & Lesbian Medical Associa­tion); dostęp 2010;